İsmail Kılık

merhaba

Bu yazıyı yazmakta biraz geç oldu ancak ben size daha önce söylemiştim edebi eserler konusunda zayıfım diye.

Sizi tanıdığıma sizinle tanıştığıma gerçekten çok mutlu oldum.Hayata bakış açım sizin yardımınızla değişti diyebilirim.İyiki beni Capetowna gönderdiniz.

Dil eğitimi için yurtdışına gitmek istediğimde sizin şirketle birlikte başka şirketlere de mail attım ama hiçbirisi sizin kadar alaka göstermedi.Siz insanların karşılarına farklı alternatiflerle çıkıyorsunuz insanları göndermeden önce oralara gidip oraların yaşantısı hakkında bilgilenip bu bilgilerinizi size başvuranlarla paylaşıyorsunuz.(Gerçi siz beni Güney Afrikaya öncü birlik olarak yolladınız ama olsun iyikide yollamışsınız).Diğerleri bunu yapmadı buda beni sizinle bu yola devam etmem gerektiği konusunda motive etti.

Güney Afrika Türkiyeden bakıldığında oturup 2 kez değil 5-6 kez insanı düşündüren bir ülke.oraya hiç gitmemiş bütün Türk halkı gibi ilk başta bende bu konu hakkında defalarca düşündüm ama içimdeki maceracı İsmail tamda bu sırada kendini gösterdi ve benimle birlikte çevremdekiler içinde çok zor olan bu kararı verip (sizin tavsiyelerinize uyarak) Güney Afrikaya gittim.

İlk yurtdışı deneyimim olması hiç tanımadığım insanların arasına girip onlarla birlikte yaşamak heycan verici olduğu kadar bir o kadar da tedbirli olmamı gerektiriyordu.Capetowndaki ilk günlerimde ev ile okul haricinde hiçbir aktivite veya buna benzer birşeyler katılmadım.Daha sonraları insanlarını tanımaya başladıkça onların yakın ilgi ve alakasını gördükçe (en azından benim tanıdığım bütün Capetownlu insanlar öyleydi) kendime güvenim arttı ve artık onların içinde onlarla birlikte normal bir yaşantı sürmeye başladım.Capetownun turistik bir şehir olması doğa güzelliklerinin çok olması ve insanların arkadaşca tavırları beni gerçekten çok etkiledi.

orada bulunduğum süre içinde okuldaki diğer ülkelerden ve Türkiyeden gelen arkadaşlarla katıldığım etkinlikler haricinde oranın kendi halkıyla katıldığım bazı etkinlikler vardı ki benim için çok değerli zamanlardı ve şu anda onlar benim için paha biçilemez anıları saklıyorlar.Bunlardan bir tanesi yanında kaldığım müslüman aile bireyleri ve Caprtownda yaşayan özellikle Colour people dedikleri insanlarla katıldığım “Big Walk” etkinliği idi.Yaklaşık 10 kilometrelik bir hızlı yürüyüş buradan elde edilen gelir oradaki yardıma muhtaç insanların hastane masraflarında kullanılacaktı.Bir diğeri ise Hiking grubuna katılıp onlarla birlikte dağlarda yürümekti.Bir gün oraları bilen insanlarla birlikte oraların doğal güzelliklerini keşfetmek istedim.

Türkiyede hiç yapmadığım bir şey yapıp internetten bir hiking grubu bulup onlarla birlikte yürümek istediğimi söyledim.Beni aralarına alabileceklerini ancak ulaşımın tamamen bireylerin kendisine ait olduğunu söylediler.Bende orada yabancı olduğumu ve bu konuda bana yardımcı olup olamayacaklarını sorduğumda bana grup üyelerinin telefon numaralarını ve mail adreslerini verdi.benim bulunduğum güzergahtan geçen olabileceğini söyledi.Bende onlardan biriyle irtibata geçip yardım istedim ve bana olumlu yanıt verdi.Daha sonradan öğrendimki bana yardım eden kişi benim için yolunu değiştirmiş.orada tanıştığım insanlarda orada White people denilen insanlardandı.Bütün yürüyüş esnasında benimle ilgilenip beni konuşturmaya çalıştılar ve benden Türkiye hakkında bilgi istediler.Çok güzel anılarım oldu.Daha sonra o gruptan bir kişi benim bu hiking konusundaki hevesimi gördü ve beni hafta sonları Table Mountain'ın (Masa Dağı) farklı birçok patikasından tırmanışlara götürdü ve oralardaki bitkiler hayvanlar ve hikayeler hakkında bilgi verdi.

orada karşılaştığım bir güzel olayda sabahları Bo-Kaap tan Sea Pointe koşuyordum ve yolda benim gibi koşan hemen hemen bütün Afrikalılar selam verip günaydın diyorlardı.Açıkçası ben Türkiyedede koştum ama kimse bana selam vermiyordu :( bu gerçekten çok hoşuma gitti ve kendimi onlardan biri gibi hissetmeme neden oldu.

orada sadece Capetownda kalmadım Portelizabeth,Knysna,Plettenberg gibi şehirleri ve oralardaki doğal güzellikleri görme fırsatı da buldum.Bungy Jumping yapma fırsatı buldum hemde Guiness rekorlar kitabına girmiş dünyadaki en yüksek atlanılan köprü olan Bloukrans köprüsünden.Plettenberg de doğa ile içiçe pansiyonlarda kaldım ve sabah uyandığımda pansiyon etrafında geyikler geziyordu.Benim için harika bir duyguydu.Cango Caves de Yer altı mağarası yolculuğu tasfir edemiyeceğim kadar güzeldi.İki okyanusun (Atlas ve Hint okyanusları) farklı sıcaklıktaki sularında yüzme şansı elde ettim.İlk defa direksiyonu ters trafik yönü ters olan bir yerde araba kullanmanın heyecanını yaşadım ve yolda sizin yol verdiğiniz insanların size nasıl teşekküer ettiğini öğrendim.Her yol verdiğim araba beni geçtikten sonra 4 lü diye tabir ettiğimiz sinyallerini bir iki kere yakıp söndürüyordu.ilk başlarda anlam veremediğim bu uygulamanın yol verdiğim için bana teşekkür etmek olduğunu öğrendim.Hep iyi ve güzel olaylardan bahsettiniz hiçmi kötü uygulamalar olaylar olmadı.Evet oldu ben oradayken okuldan birkaç arkadaşım soyuldu.olayın ne zaman ve nasıl olduğunu sorduğumda kimisi gecenin 4 ünde Yalnız ara sokaklardan evine giderken kimisi 2 kişi (2 bayan) gece saat 3 te olduğunu söyledi.Açıkcası buda beni hiç şaşırtmadı çünkü aynı şeyler Türkiyedede geçerli maalesef.

orada geçirdiğim 6 aylık zaman içerisinde bütün bu güzellikleri yaşayan bir insan olarak oradan ayrılmak istemedim.Bulduğum ilk fırsatta da tekrar oralara gitmek ve gezmek istiyorum.

orada yaşadığım çok özel bir anıyı ayrıca belirtmek istedim.Ben oradayken; benim o güzellikleri görmeme o güzel insanları tanımama orada farklı dostluklar kurmama neden olan (“beni oraya kendi gitmeden önce göndererek kobay olarak kullanan” bu kısım sadece şaka ciddiye almayın lütfen) kişiyle orada yüzyüze tanışma fırsatı buldum.danışmanımgerçekten bu Capetown deneyiminin benim adıma en ilginç ve heyecan verici noktası sizinle orada tanışmamdı.Hatta bu orada aslanları görmemden bile daha heyecan vericiydi ama üzülerek belirtmeliyim çok kısa sürdü.Keşke daha fazla zamaınız olsaydı da size ve Ayşegül hanıma benim gördüğüm bütün güzellikleri gösterebilseydim.Bu arada dikkat ettim benim sizinle tekrar yüzyüze görüşebilmem için sanırım yeniden Capetowna gitmem gerek çünkü Türkiyede görüşemiyoruz :)

Size ne kadar teşekkür etsem azdır.Beni oraya göndererek hayatıma renk katmakla kalmayıp hayata daha farklı bir açıdan bakmama ve eski yaşam tarzımı değiştirmeme (olumlu yönde) neden oldunuz.

Herşey gönlünüzce olsun.

İsmail KILIK