Dilan Korkmaz Referansı

Dilan Korkmaz - İrlanda

Bu İşler Nasıl Olacak?

Yurt dışında eğitim alma hayali kurup, hemen her bulduğunu inceleyen arkadaşım, merhaba!

Ben Dilan Korkmaz, Dublin’de Twin Dil Okullarında eğitim programına başvurdum. Biliyorum sen de bunu istiyorsun, ancak kafan karışık, aklında bir soru var: Nasıl olacak bu işler? Açık söylüyorum gerçekten işini düzgün yapanlarla oluyor. Ben 2014 yılından 2020 yılına değin düzenli olarak yurt dışında eğitim almak, kendimi evrensel bir insan yapmayı hayal ettim. Ancak bunun için sadece yarım yamalak bir isteğim ve kendim dışımda tüm dünyadan beklentim vardı.

İnsan son 6 yıldır yurt dışı eğitim araştırması yapmayı hobi edinince haliyle pek çok konu öğreniyor. Okul fiyatları, gönderici kurum, gidilen ülke, konaklama, masraflar, hatta bunlardan önce vize pasaport… İnsan daha düşünürken yoruluyorJ Ben de düşünmeye yorulup, hayalimi erteledim uzun yıllar. Taa ki 2020 yılı Ağustos ayına kadar.

Bir Ağustos gecesinde, yüksek lisans tezimin düzeltmelerini yaparken kendi kendime “mezuniyetim de geliyor, hala İngilizce konuşamıyorum. Keşke ben de doğru dürüst İngilizce konuşup, yurt dışında doktora yapabilsem” dedim. Gecenin saat 3’ünde Ankara’daki tüm yurt dışı danışmanlık bürolarının adreslerini buldum internetten. Gidip konuşmak da parayla değil ya sonuçtaJ Üzerinde özellikle durduğum ve 6 yıldır takip ettiğim iki kurum vardı. Bunlardan biri Karya iken diğeri direkt dil okuluydu (Sonradan okul olduklarını öğrendim). Ertesi gün tüm kurumlarla görüşmek için adresler elimde yola koyulmuşken, internetten form doldurduğum için o bahsettiğim okul beni aradı. Ben kendileriyle yüz yüze görüşmek istediğimi söyledim. Lakin direkt olarak büroları olmadığını örneğin bir avukatın temsilcileri olduğunu belirttiler. İçimden bu ne saçma iş dedim ve daha yola yeni çıkmışken aklımda güvendiğim iki şıktan biri direkt elendi. Ancak moralimi bozmadım zira başta Karya olmak üzere 5 6 kurumla daha görüşecektim.

Ankara merkez büroya geldiğimde pandemi koşullarında dahi içeride bilgi almaya gelenleri gördüm. Her masa doluydu. O sırada bir masanın boş olduğu gördüm ve buraya oturdum. Gerçekten hayatınızda görebileceğiniz en ciddi ses tonuyla bir kadın “buyurun” dedi. Sanki hiçbir bilgim yokmuş gibi, yapmak istediğimi söyleyip “bu işler nasıl oluyor?” dedim. Karşımdaki insan bir başladı anlatmaya, sesinde tekleme yok, zaten her şeyi oluruyla olmazıyla biliyor ve hayal kurarken bile ne olur ne olmaz açıkça söylüyor. Zorla kayıt yapmaya falan çalışmadan bana, istediğim ülkeyi sordu, aklınızda bir ülke yoksa ki benim o da yoktu, bana tek tek her ülkeyi sabırla anlattı. Sonra belirttiğim maddi aralığa göre dil okullarını artısıyla eksisiyle belirledi. Belki öz ablam olsa bu kadar sabırlı olmazdı. Yanında 2 saat kaldıktan sonra, fiyat konusunda kendimce “kazık” yememek için diğer kurumları gezmeye de kararlıydım.

Karya’nın hemen karşısında bulunan yurt dışı danışmanlıkların hemen hepsine girdim. Birinde 20’li yaşlarda çoçuklar konu hakkında bilgili büyüklerini bulmaya çalışırken, diğerinde içerisi boş olmasına rağmen randevusuz geldiğim gerekçesiyle bilgi verilmesi şöyle dursun azarlandım. Bir başkasında, konu hakkında hiç bilgim yokmuş gibi davrandığım için, resmen “sen zaten yeterince akıllı değilsin, gidemezsin” şeklinde muamele gördüm. Bir diğeri isteksizce 11 dakikalık bilgilendirme yapıp ki bu bilgilendirmeyi sokaktan geçen herhangi biri de yapabilirdi, beni gönderdi. Bu yetmedi ABD’de yaşayan bir tanıdığım vasıtasıyla oradaki dil okulları, hatta İngiltere ve İrlanda’dakiler hakkında bilgi almaya çalıştım. Ancak o 2 saatte bana sabırla anlatılanların hiçbiri yoktu bu konuşmalarda.

Karya’dan aldığım okul listelerinin arasında benimle ilgilenen hanımefendinin kartını buldum. Pelin Hanım. 1 hafta sonra Pelin Hanımın bana anlattıklarını anlatıp ona nasıl ikna olduğumu belirttim aileme ve Pelin Hanımı aradım. “Öncelikle size abla demek istiyorum” dedim ve karşılığında sımsıcak bir gülümseme aldım. “Pelin abla ben İrlanda’daki okulda karar kıldım, sana inandım” dedim. Sonra süreç başladı… Pelin abla beni araması gereken zamandan belki 1 2 hafta öncesinden başlayarak tüm adımlar için tek tek neler yapmam gerektiğini söyledi. Örneğin “Dilancığım, şu tarihe pasaportun lazım, başvuru formu gönderiyorum bunu da doldur. Pasaportunu şurdan şu şekil halledebilirsin (28 yaşımdayım, ama o siz bu konuda sıfır bilgi sahibiymişsiniz gibi her şeyi gene de anlatır)” dedi. Bu süreçte bir kez olsun of demedim, ben bunu nasıl yaparım demedim, şu evrak nereden alınacak diye çekinmedim. Çünkü zaten Pelin abla biliyor ve sizi arayarak tek tek her şeyinizi planlıyor. Karşılığında ona bir filtre kahve aldığınızda ise gözlerinin içi gülüyorJ

İrlanda vizesine başvuru yaparken bana hazırladığı dosya bin sayfalık bir kitap kalınlığındaydı. Ancak ben bu evrakları nasıl toparladım farkında bile değilim. Zira Pelin abla çok programlı, her şeyi olabilecek aksiliklerine kadar düşünüp hareket eden ve ettiren biri. Hatta tüm bu evraklarla vize bürosuna nasıl gidileceğini dahi 3 kez anlatır. Siz bunu bilseniz dahi o işini sağlam yaptığı için yine de size mesaj atarJ Beni bunca evrakla karşısında göre vize bürosundaki hanımefendi, “hiç böyle güzel ve iyi hazırlanmış dosya görmedim. Kendiniz mi hazırladınız teşekkür ederim” dedi. Tabii ben Pelin ablayı söyleyince kendisine teşekkür etmem gerektiğini belirtti. Oysa ben Pelin ablaya her konuşmamızda binlerce kez teşekkür ettim, ediyorum.

Karya çok uzun yıllardır bu işi yapıyor ve büroya girdiğiniz anda oradaki hemen herkesin ne kadar deneyimli olduklarını anlıyorsunuz. Aradığınız sadece bu işlerin ‘kandırılmadan, para kaptırmadan, doğru dürüst’ yapılması ve en önemlisi sizi kendi gibi gören bir danışman.

Bir kez daha ben “bu işler nasıl olacak?” diye hayıflanırken, her işi kolaylaştırdığın için teşekkür ederim Pelin ablaJ